Vakken, Boedapest en de Hongaarse Batavierenrace

Dag zeer geachte lezer,

Hierbij weer een bericht uit Hongarije, een vrij lange deze keer. De Paasdagen liggen alweer een week in het verleden, hoewel ik begrepen heb dat het weer niet meezat, hoop ik toch dat jullie er van genoten hebben. Ik heb hier in Hongarije weer genoeg beleefd de afgelopen twee weken, dus ik pak de draad op bij de zondag van 2 weken geleden.

Met bijna de hele groep zijn we met een stoomtreintje vanuit Miskolc naar Lillafüred gegaan, een vrij toeristisch plaatsje. Miskolc ligt aan de voet van de bergen. Bij bergen moet je je niet de Alpen voorstellen, maar voor Nederlandse begrippen mag je het toch wel bergen noemen. Lillafüred ligt in de bergen en we hebben daar de grotten bekeken. Het de weerwijsheid ‘April doet wat hij wil’ geldt ook in Hongarije, het sneeuwde! Het waren maar een paar vlokken een half uur lang, maar de Filipijnse Rodrigo was erg blij dat hij voor het eerst sneeuw zag.

In de week die volgde hebben we het eerste vak hier al weer afgerond. Op woensdag zijn we op excursie geweest naar de afvalwaterzuivering van Miskolc, wel interessant om zoiets een keer van dichtbij te zien, maar ik herinner me vooral nog dat het er erg stonk ;). Daarna kregen we een lunch aangeboden in Tokaj, de belangrijkste wijnstreek van Hongarije. En we kregen ook een rondleiding over een wijngaard, door een wijnkelder en dat moest natuurlijk afgesloten worden met een sjieke wijnproeverij. Helaas was de specialiteit van deze wijngaard extreem zoete dessertwijnen. Leuk om een keer te proeven maar in het winkeltje ben ik toch maar voor een droge witte wijn gegaan.

De dag erna hadden we het tentamen van Bioprocessing, dat ging wel goed en inmiddels weet ik ook dat ik die gehaald heb. Toen was het tijd om een tas in te pakken om naar Boedapest te gaan, waar ik het Paasweekend zou doorbrengen met va en moe.

De rest van de groep ging grotendeels ook samen naar Boedapest dus zijn we met zn allen op vrijdagochtend in de trein gestapt. In Boedapest aangekomen ben ik eerst het hotel gaan opzoeken waar ik samen met mn ouders zou verblijven. Daar ingecheckt, mn spullen op de kamer gezet (Eindelijk een keer een kamer voor mezelf voor een paar dagen :)) en door naar het station om met de trein en bus naar de luchthaven te reizen. Daar alvast een taxi geregeld en toen maar wachten. Dat duurde niet heel lang, maar omdat de deuren niet doorzichtig waren, kon ik niet zien wie er aan kwam, dus konden ze elk moment voor mn neus staan, dat is toch wel spannend hoor! Gelukkig is dat allemaal goed gekomen en zaten we vrij vlotjes in de taxi naar het hotel. Va keek zn ogen uit, want ondanks dat Boedapest de hoofdstad is, zijn er vooral aan de rand heel wat wijken waar de gebouwen er slecht bij staan. Misschien inderdaad geen gek idee om reclame voor Lenferink te maken Annie, stuur maar een t-shirt op ;). ’s Avonds hebben we een fijn restaurantje opgezocht waar we lekker hebben gegeten en bijgepraat.

Zaterdag hebben we een tweedaags kaartje voor de hop-on-hop-off bus gekocht. Ideaal, die ging over twee routes langs alle belangrijke bezienswaardigheden en via een koptelefoon kreeg je in het Nederlands informatie over waar je langs kwam en als je wilt kun je uitstappen om rond te kijken en met de volgende bus verder gaan. Zo hebben we van alles gezien, het heldenplein, de citadel op de heuvel met het vrijheidsbeeld waar vandaan je een prachtig uitzicht over de stad had. En in het restaurant daar hebben we de onvermijdelijke Goulash soep gegeten. Verder zijn we nog bij het koninklijk paleis geweest en we hebben een bus genomen die langs beide oevers van de Donau ging. We hebben de St. Stephanus basiliek bekeken en we zijn naar het belangrijkste winkelgebied geweest. Toen het ’s avonds begon te regenen, hebben we een restaurant opgezocht en we hebben de avond afgesloten op een terrasje.

Zondag hebben we het vissersbastion bekeken en zijn we met de boot naar het Margareta-eiland in de Donau gegaan. We zijn naar het Parlement gewandeld dat helaas gesloten was. Toen zat er helaas niks anders op dan een biertje te drinken in de Boedapestse vestiging van het wereldberoemde Hard Rock Café. Er hingen daar allemaal gitaren, gouden platen en jasjes e.d. van artiesten en bands. De Rolling stones, de Beatles, Kiss, Status Quo, noem maar op, en de muziek was natuurlijk genieten. Omdat we de smaak te pakken hadden zijn we daarna naar de Ice Bar geweest. De vestiging in Boedapest is volgens mij dit jaar voor het eerst open. De muren, bar, meubels en decoraties waren allemaal van ijs. De geinige poncho’s die we aankregen leverden mooie foto’s op! De laatste bezienswaardigheid die we nog moesten zien was het operagebouw, daar zijn we langs gelopen en toen hebben we een restaurant opgezocht voor het afsluitende diner.

Maandagochtend bracht een taxi ons weer naar het vliegveld, waar zowaar Geert Wilders incheckte in hetzelfde vliegtuig als mn ouders, haha. Met al zijn beveiliging vast een extra veilige vlucht ;) Na het afscheid ben ik terug gegaan naar de stad om de trein naar Miskolc te nemen. Het weekend is voorbij gevlogen en ik heb er ontzettend van genoten! Va en moe, bedankt dat jullie er waren!

Dinsdag begonnen we met twee nieuwe vakken: Environmental Geophysics en Environmental Geology. Tot nu toe hebben we daar vooral gewoon hoorcolleges van gehad. Wel interessant maar niet heel veel over te vertellen. Vrijdagmiddag zijn we met de trein naar Eger gegaan. Zaterdagochtend begon daar de Hongaarse versie van de Batavierenrace, een hardloopestafette voor studententeams. Vrijdagavond was er een feest in de startplaats Eger. Teams bestonden uit 12 studenten en aangezien we maar met 15 mensen EGEC doen, moest bijna iedereen meedoen. Zo kwam het dat ik een etappe van 4 km heb gelopen, ik weet mn tijd nog niet precies, maar het is ongeveer 25 minuten. Drie weken geleden ben ik begonnen met trainen nadat ik al sinds de middelbare school niet meer hardgelopen had. Met dat in gedachten ben ik wel trots op mijn tijd. Mijn etappe begon bij een herstart zodat alle lopers tegelijk starten en het was behoorlijk geruststellend dat ik van de ongeveer 50 meiden lang niet de laatste was die over de streep kwam. Hoeveelste we uiteindelijk geworden zijn weet ik ook nog niet, maar meedoen is belangrijker dan winnen en het was heel leuk om zoiets te doen met de groep!

Dat was het weer, een lang verhaal deze keer, maar ik hoop dat je het leuk vond om te lezen. En natuurlijk hoor ik nog steeds graag van jullie hoe de zaken staan in Nederland!

Tot de volgende keer!

Els

Owja, foto’s op: https://picasaweb.google.com/elswijermars/EGECMiskolcI#